Een T-shirt van enkele euro’s, een jeans voor maar 20 euro… Goedkope kledingstukken kunnen aanlokkelijk lijken voor de portemonnee, maar verbergen vaak een minder fraaie realiteit.
Bedenk dat dit kledingstuk, vooraleer het in je kleerkast terecht komt, al een lange weg heeft afgelegd: van de teelt en het oogsten van de plant, de productie en het weven van de vezels, het kleuren, tot het verpakken, transporteren en de distributie en verkoop ervan in ons land.
Achter al deze etappes zitten belangrijke negatieve gevolgen verborgen voor het milieu en op sociaal vlak, want deze goedkope kleding die massaal en aan steeds hogere tempo’s (‘fast fashion’) op de markt komt…
- stimuleert overconsumptie door steeds nieuwe maar spotgoedkope modeartikels te lanceren, die vaak verkocht worden via uiterst commercieel gerichte verkoopplatforms, die dit aankoopgedrag in bijzonder hoge mate stimuleren.
- is van zeer lage kwaliteit, waardoor ze al na enkele wasbeurten verkleurt en uit vorm raakt. Gevolg: de consument ziet zich genoodzaakt om deze kleding al na enkele keren dragen – in veel gevallen minder dan een jaar na aankoop - weg te gooien. De combinatie van lage prijs en lage kwaliteit maken van fast fashion kleding dus echte wegwerpproducten.
- vergroot de afvalberg: het grootste deel van dit ‘afval’ wordt gestort of verbrand. Ook de overschotten (de niet verkochte kledingstukken) worden in kolossale hoeveelheden gedumpt op afvalstorten.
- is zeer milieuvervuilend: er wordt in het algemeen erg weinig aandacht aan het milieu besteed tijdens de groei of de oogst van de planten waarvan de vezels gebruikt zullen worden, en tijdens het productieproces. Zo gebruikt de teelt van de katoenplant veel water, meststoffen en pesticiden, en worden voor de mechanische pluk chemische ontbladeringsmiddelen ingezet. Er worden ook veelal synthetische vezels gebruikt, gemaakt van niet-hernieuwbare energiebronnen en resulterend in het vrijkomen van microplastics. Ook bij de verwerking en het verven van de vezels komen veel scheikundige producten aan te pas, die in het milieu kunnen terechtkomen.
- leidt vaak tot onmenselijke werkomstandigheden: boeren en arbeiders lopen door het gebruik van de bestrijdingsmiddelen en chemicaliën ernstige gezondheidsrisico’s en moeten vaak in erbarmelijke omstandigheden en aan zeer lage lonen werken. Geregeld is er ook sprake van kinderarbeid. Denk maar aan de vele schandalen in de naaiateliers van Zuidoost-Azië.